Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Allium polyanthum & Astragalus hypoglottis

fotò
fotò
Pòrri-fèr

Allium polyanthum

Amaryllidaceae Alliaceae

Autre noum : Porre-fèr.

Noms en français : Poireau des vignes, Ail à fleurs nombreuses.

Descripcioun :
Lou pòrri-fèr se vèi souvènt d'aqui d'eila pèr camin, dins li vigno e lis ermas. Se recounèis à si boulo de flour roso salo e à sis estamino que sorton gaire. I'a de 8 à 40 veno à la cabosso.

Usanço :
Èi di proun acampa à la fin de l'ivèr avans la flourido. Lou pòrri-fèr èi goustous crus o cue en liéume e meiour que li dóu negòci, evidentamen subretout lou blanc. Li racino sèrvon pèr sougna li plago e li pougnaduro de la tavaniho e di serp (siegue fretado, siegue en maceracioun dins l'aigo - P. Lieutaghi, op.cit. p. 438). Tambèn pèr ajuda à faire sourti lou nourrimen (o placenta) encò li cabro e fedo, se dounavo uno tisano de pòrri (Ibid.).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae

Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Ermas - Camin - Champ - Vignarés
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Allium polyanthum Schult. & Schult.f., 1830 (= Allium porrum subsp. polyanthum (Schult. & Schult.f.) Jauzein & J.M.Tison = Allium ampeloprasum subsp. polyanthum, 1990 (Schult. & Schult.f.) O.Bolòs, Vigo, Masalles & Ninot )

fotò
fotò
Cese-fèr(-poupre)

Astragalus hypoglottis

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Astragale pourpre.

Descripcioun :
Lou cese-fèr-poupre se rescontro dins li tepiero roucaiouso, li blachiero e pinedo de basso e mountagno mejano. Se recounèis majamen à si flour pourpro groupado pèr 10 à 20, e pourtado pèr un pecou d'à pau près la loungour de la fueio procho. Li dóussso soun cuberto de long péu blanc.

Usanço :
Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roujo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero roucaiouso - Blachiero - Pinèdo - Lavandiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Astragalus hypoglottis L., 1771

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
C
ges
CC
C
C

Allium polyanthum & Astragalus hypoglottis

CC
CC
CCC
CCC
CCC
CC
C
R

Coumpara Pòrri-fèr emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cese-fèr(-poupre) emé uno autro planto

fotò